Nooit meer gedacht dat ik een betaalde baan zou krijgen

Jelle (37) werkt bijna twee jaar bij de Intratuin in Barneveld als technisch onderhoud medewerker. Dat aan het werk zijn niet voor iedereen een vanzelfsprekendheid is heeft Jelle aan den lijve ondervonden. Na drie hernia’s heeft hij alles bij elkaar vier jaar in de ziektewet gezeten. Uiteindelijk is hij via het WerkgeversServicepunt regio FoodValley aan deze baan gekomen.

Na het halen van zijn diploma bij het Groenhorstcollege in Ede wilde hij graag bij de landmacht maar hij werd, door een vacaturestop, helaas niet ingeloot. Hij kreeg een baan in de interieurbouw waar hij 4 jaar hard werkte en veel ervaring opdeed. Door het vele zware sjouwwerk, wat vaak onder tijdsdruk moest gebeuren, kreeg hij rugklachten met uiteindelijk een hernia als gevolg. ‘Een zware periode volgde. Alles wat je kan en wil dat mag dan niet meer. Zodra een mogelijke nieuwe werkgever hoorde van mijn rugklachten in een sollicitatiegesprek rinkelde alle alarmbellen en kreeg ik geen baan. In die jaren ben ik uiteindelijk twee keer geopereerd en zat ik vier jaar in de ziektewet. Nooit meer gedacht dat ik aan een betaalde baan zou komen. Ik had wel een vrijwilligersbaan waarbij ik oudere mensen hielp met dagelijkse zaken. Het contact met mensen was mooi maar ik wilde graag meer.

Stageplaats startpunt
Jelle zijn eerste aanspreekpunt bij de gemeente was Maaike Kersbergen. Samen met haar zorgde Jelle voor een goed cv en werden de mogelijkheden in kaart gebracht. Vervolgens was het voor Trudy van Amstel, accountmanager WerkgeversServicepunt regio FoodValley, een uitdaging om Jelle aan het werk te krijgen. ‘Zo’n sympathieke jonge jongen die graag aan de slag wilt die moet toch zijn eigen salaris kunnen verdienen. Ondertussen liep Jelle via de gemeente op verschillende plaatsen stage om te kijken welk werk goed bij hem past. Ik was in gesprek bij de Intratuin in Barneveld en na een aantal gesprekken was de Intratuin overtuigd en kreeg Jelle uiteindelijk daar een stageplaats voor een half jaar zonder enkele verplichting voor de werkgever in de periode daarna. Bij Jelle konden we een no-risk polis aanbieden zodat ze geen risico lopen bij ziekmelding. Dat gaf voor Intratuin Barneveld de doorslag’. Jelle licht toe; ‘Ik had toen geen enkele verwachting voor de periode na deze twee maanden, want dat hadden we immers afgesproken. Het was in de kerstperiode waar ik veel spullen uitpakte in het magazijn. Na de stage kwam hij weer terug maar al snel belde de Intratuin met de mededeling dat ze graag verder wilden met Jelle. Trudy en Jelle gingen weer in gesprek met het tuincentrum en dat pakte goed uit’.

In beweging
‘Na een halfjaarcontract heb ik nu een jaarcontract. Al snel hadden ze in de gaten dat ik technisch handig ben en werd ik ingezet in de opbouw. Ik zet hier van alles in elkaar wat in de winkel staat. Ik werk 32 uur per week en ben ook in de avonden flexibel inzetbaar. Pas bouwden we bijvoorbeeld een grote boom in de bloesem waar we een hoogwerker voor huurden, dan is het niet handig en veilig als er klanten in de winkel zijn. We bouwen dit buiten de winkeltijden op. Ik moet goed op mijn houding letten en in beweging blijven. Maar dat lukt hier prima. Deze baan past echt geweldig! Naast het leuke werk ben ik ook blij dat ik mijn hand niet meer op hoef te houden en ik mijn eigen salaris verdien. Natuurlijk moet je je bewijzen maar je moet wel een kans krijgen. Ik ben Intratuin Barneveld en het WerkgeversServicepunt echt ontzettend dankbaar’, vertelt Jelle enthousiast.

In het mandje
Collega Barend Vink is het directe aanspreekpunt voor Jelle. Hij vertelt: ‘we hebben hier in een jaar wel meer dan honderd stagiaires. Bij iedereen moet ik wel even de kat uit de boom kijken. Sommige komen hier voor 1 dag en sommige voor 1 jaar. De mentaliteit van de jeugd is voor mij vaak wennen. In de pauzes komen de telefoons en soms zelfs laptops tevoorschijn en wordt er geen gesprek gevoerd. Terwijl ik dat juist belangrijk in het werk vind. Jelle werkt heel zelfstandig en toont veel eigen initiatief. Daarmee onderscheidt hij zich. Hij heeft veel kennis meegebracht door zijn achtergrond en past hier goed in het mandje. Ik heb altijd gezegd dat het belangrijk is dat hij zelf zijn grenzen aangeeft. Ik ben ervan overtuigd dat in beweging blijven voor iedereen, ook met rugklachten, het beste is’.